Dzisiaj chciałbym przedstawić Wam niezwykłe właściwości ekstraktu z kory sosny (pine bark extract/pycnogenol). Wyciąg z kory sosny zawiera głównie oligomeryczne proantocyjanidyny tzw. OPC (zawarte również w ekstrakcie z pestek winogron) czyli polifenole, antoksydanty występujące również w jagodach, cytrusach, kakao. OPC konwertują do katechin i taksyfolin (dihydrokwercetyny) zanim dotrą do krwi (1, 36).Inne antyoksydanty zawarte w korze sosny takie jak: kwas kawowy, kwas ferulowy i metabolit M1 również przedostają się do krwi co wywołuje szereg korzystnych zjawisk w organizmie. Wyciągi są przygotowywane z wielu gatunków sosny, które mają podobne zawartości korzystnych dla zdrowia substancji. Jednym z opatentowanych ekstraktów z kory sosny jest tzw. Pycnogenol.
OPC zawarte w tym ekstrakcie wykazują działanie przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, antynowotworowe, anti-agingowe, przeciwzapalne, neuroprotekcyjne i przeciwalergiczne.Zgodnie z danymi z badań naukowych ekstrakt z kory sosny może działać korzystnie przy wielu dolegliwościach zdrowotnych.
Zastosowania ekstraktu z kory sosny
- Może być pomocny w terapii cukrzycy 2 typu i insulinooporności (36). Jedno z badań przeprowadzono w Szpitalu im. Guang An Men w chińskim Instytucie Badawczym Medycyny Naukowej z udziałem 77 chorych na cukrzycę typu II w celu stwierdzenia, czy wyciąg z francuskiej kory sosny zapewniał działanie przeciwcukrzycowe. Pacjenci otrzymywali 100 mg preparatu Pycnogenol, markowej wersji ekstraktu kory sosny, przez 12 tygodni i kontynuowali leczenie przeciwcukrzycowe. W grupie ekstraktu kory sosnowej doszło do znacznego obniżenia poziomu glukozy we krwi oraz poprawy funkcji śródbłonka w porównaniu z placebo (2). Inna podwójne zaślepiona, randomizowana, kontrolowana próba wykazała, że suplementacja 125 mg ekstraktu z kory sosny przez 12 tygodni u 48 cukrzyków 2 typu z nadciśnieniem w terapii inhibitorami ACE obniżyło poziom hemoglobiny glikowanej HbA1c, zmniejszyło ryzyko chorób sercowo-naczyniowych oraz umożliwiło zmniejszenie dawek leków na nadciśnienie. Warto zwrócić uwagę, że oba badania były sfinansowane przez ludzi z grupy interesu, czyli dystrybutorów Pycnogenolu, w związku z tym ich wiarygodność budzi pewne wątpliwości.
- Może być pomocny w terapii nadciśnienia poprawiając funkcji śródbłonka poprzez wpływ na eNOS (2,3, 36). Wykazuje działanie silnie przeciwzakrzepowe usprawniając pracę układu sercowo-naczyniowego. Zadziwiające badanie wykazało, że ekstrakt kory sosny był znacznie lepszy od aspiryny w „hamowaniu krzepnięcia wywołanego paleniem”. Ekstrakt z kory sosny stosowany w niewielkiej ilości znacznie usprawnia krążenie krwi bez krwawienia często występującego podczas stosowania aspiryny (10). Inna podwójnie zaślepiona randomizowana, kontrolowana próba u chorych z chorobą wieńcową, wykazała, że 200 mg Pycnogenolu na dobę powodowało 32% poprawę markera, znanego jako stopień rozszerzenia tętnicy ramiennej po uprzedniej okluzji tętnic przedramienia bądź proksymalnej części ramienia (4).
- Działa silnie przeciwzapalnie. Jako silny przeciwutleniacz wspiera terapię chorób zależnych od nadmiaru ROS. Badanie na modelach zwierzęcych wykonane w Turcji świadczą o prawdopodobieństwie przyspieszenia gojenia się ran pooperacyjnych przy zastosowaniu tego ekstraktu. Może ograniczać uszkodzenia związane z ROS w chorobach korelujących z nadmiarem wolnych rodników jak np. choroby neurodegeneracyjne, nowotwory (5, 6, 7, 29, 36).
- Może poprawiać erekcję. Zgodnie z wynikami jednego z badań japońskich naukowców połączenie ekstraktu kory sosny i l-argininy może przynieść pożądane efekty w życiu seksualnym. 47 japońskich mężczyzn z łagodną dysfunkcją erekcji otrzymało suplementację l-argininy i francuskiego ekstraktu z kory drzewa sosny morskiej. Badania wykazały, że stężenie plemników znacznie wzrosło po około 8 do 16 tygodniach leczenia. Nie odnotowano żadnych skutków ubocznych (8).
- Może poprawiać zdolności wysiłkowe. Mach i wsp. wykazali, że koktajl przeciwutleniający bogaty w proantocyjanidy wydłuża czas do zmęczenia poprzez zwiększenie stężenia NAD + w surowicy (16). W innym badaniu Bentley i wspólnicy wykazali, że pojedyncza dawka suplementu z pycnogenolem może poprawić osiągi wytrzymałościowe u wytrenowanych sportowców (17). Dodatkowo Vinciguerra i wsp. wykazali, że spożycie pycnogenolu zmniejsza skurcze i bóle mięśni bez powodowania negatywnych skutków (18). Jednakże konieczne są dodatkowe eksperymenty w celu potwierdzenia tych wyników, zbadania optymalnego timingu podania substancji oraz dawkowania oraz ustalenia mechanizmów fizjologicznych, które wyjaśniają zwiększony czas do wyczerpania podczas intensywnego wysiłku wytrzymałościowego.
- Wykazuje działanie silnie przeciwbólowe (19, 20, 23). W badaniu wykazano, że działanie to nie było słabsze od działania aspiryny. Jednocześnie leczenie aspiryną wywoływało szereg skutków ubocznych w postaci zaburzeń funkcji układu pokarmowego (19, 28).
- Może redukować nadaktywność u osób z ADHD. Suplement z pycnogenolem w dawce 1 mg/kg masy ciała każdego dnia przez miesiąc wiązał się z 25% redukcji adrenaliny i zmniejszenia nadaktywności u 57 pacjentów z ADHD w podwójnie ślepej randomizowanej, kontrolowanej próbie (26).
- Może działać korzystnie przy astmie. W podwójnie zaślepionej randomizowanej, kontrolowanej próbie Pycnogenol wpływał na zmniejszenie objawów astmy oraz umożliwił zmniejszenie przyjmowanych dawek Salbutamolu u dzieci z astmą (27).
- Może poprawiać krążenie mózgowe, funkcje kognitywne (40, 41, 42) i działać neuroprotekcyjnie oraz poprawiać funkcje umysłowe u pacjentów po urazowym uszkodzeniu mózgu (43).
- Może poprawiać stan żylaków. W grupie 133 kobiet 100mg pycnogenolu codziennie przez okres 3-6 miesięcy znacznie poprawiło stan żylaków w porównaniu do grupy, która była poddana terapii elastycznymi pończochami kompresyjnymi (32).
- Może poprawiać stan hemoroidów. Badanie wykazało, że Pycnogenol skutecznie chronił przed krwawieniem hemoroidów w ich ostrych epizodach u 84 ludzi (33).
- Może zmniejszać obszar melasmy, a także zmniejsza objawy zmęczenia, zaparcia, bólu ciała i niepokoju, jak stwierdzono u 30 kobiet (34).
- Może być pomocny w terapii szumów usznych (37, 38)
- Zapewnia ochronę przed niekorzystnym działaniem nadmiaru promieni słonecznych. Może być wykorzystane do zmniejszenia przebarwień skóry oraz poprawy funkcji bariery skóry i homeostazy macierzy zewnątrzkomórkowej (9).
- Wykazuje działanie regulacyjne na profil lipidowy. Wpływa korzystnie dodatnio na poziom HDL (6, 14).
- Hamuje reakcje alergii modulowanej IgE w komórkach tucznych (badania in vitro i na szczurach) co może dać potencjalne korzyści w terapii alergii (15). Blokuje wydzielanie histaminy z mastocytów (31).
- Wykazuje działanie antybakteryjne wobec pałeczki ropy błękitnej (21).
- Skraca czas leczenia ran i zmniejsza rozmiar blizn u szczurów (22).
- Zmniejsza symptomy przeziębienia, skraca jego czas oraz działa prewencyjnie w tym zakresie (24).
- Zmniejsza replikację wirusów u myszy (wirusowe zapalenie mięśnia sercowego) (25).
- Hamuje wzrost komórek nowotworowych w badaniu in vitro (na ludzkich komórkach) (30).
- Może potencjalnie zmniejszać ilość i częstotliwość występowania migren (35).
- Wspiera układ immunologiczny u myszy z wadliwie funkcjonującą odpornością poprzez wzrost proliferancji limfocytów i regulację wydzielania cytokin prozapalnych. Wspiera działanie ramienia th1 układu immunologicznego (39).
Dawkowanie / Przeciwwskazania:
Dawkowanie ekstraktu z kory sosny waha się w granicach 50-300mg. W tradycyjnej naturoterapii używa się dawek do 10g kory sosnowej, jednak w formie proszku, a nie w formie ekstraktu. Ekstrakty są znacznie bardziej skoncentrowane i zapewniają znacznie większe stężenie substancji czynnych wymienionych na początku artykułu. Należy pamiętać, że oczywiście dawkowanie będzie się różnić w zależności od stężenia i standaryzacji ekstraktu.
Przyjmowanie ekstraktu z kory sosny nie wykazało w badaniach żadnych większych skutków ubocznych. Przy długim przyjmowaniu większych dawek może dojść do zbyt silnego efektu antyoksydacyjnego , co pamiętajmy również nie jest zjawiskiem korzystnym, gdyż stres oksydacyjny na odpowiednim poziomie jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania komórek. Nie należy stosować preparatu w trakcie przyjmowania leków rozrzedzających krew. Pojawiają się raporty, że przyjmowanie preparatów z OPC i suplementów witaminowych C w tym samym czasie może zwiększyć ciśnienie krwi, jeśli pacjent ma nadciśnienie tętnicze. Warto zwrócić uwagę, że ekstrakt z kory sosny może zmniejszać krzepliwość więc warto mieć to na uwadze przy niedokrzepliwości. Warto zwrócić uwagę na silny wpływ OPC na poziom glukozy w ramach stosowania tych antyoksydantów w terapii insulinooporności i cukrzycy 2 typu. Ponadto pamiętajmy, że ekstrakt z kory sosny może potencjalnie wchodzić w interakcje z innymi lekami oraz ziołami.
Podsumowując ekstrakt z kory sosny i zawarte w nim antoksydanty OPC mogą być bardzo pomocne w dietoterapii wielu chorób cywilizacyjnych lub potencjalnie nawet w poprawie parametrów wysiłkowych u sportowców, co wymaga dalszych badań.
Kliknij tutaj, aby rozwinąć listę źródeł
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1559639/
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15363656
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19083426
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22240497
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10490291
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12530550
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18653969
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26428638
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26492562
-
http://www.greenmedinfo.com/blog/powerful-aspirin-alternative-grows-trees-1
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16441890
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16984739
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9781917
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25866307
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19441014
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3257644/
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22242733
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16703193
-
https://wholefoodsmagazine.com/columns/vitamin-connection/pycnogenol-protective-against-heart-disease-diabetes-and-inflammation/
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16521117
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27051433
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15305320
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15568408
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25424463
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17996829
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18019397
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15641632
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10498385
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24008606
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5351388/
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12557250
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28255210
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20041428
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12237816
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16643582
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3203267/
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20657537
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24988090
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4198966/
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18701642
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18683195
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24675223
-
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23384428